Ze woonde op een eilandje, in een klein paleisje.
Ze droeg je jurkje met fluweel en kant.
En om haar nek droeg ze een diamant.
Ze had een pop met mooi rood haar,
Gekregen van het bakkers paar.
En de fiets waar ze op zit,
Kreeg de van de dorps smid.
Met haar pop reed ze voor het paleis,
Maar in gedachten maakte ze een reis.
Ze zocht naar elfjes in de bosjes,
Maar vond daar besjes, hele trosjes.
Ze gaf er eentje aan haar pop,
En at zelf de andere besjes op.
Eerst voelde ze zich heel erg fijn,
Maar al snel deed haar buikje pijn.
Ze sloot haar ogen en begon te dromen,
Dat er een dokter voor haar was gekomen.
Helaas was dat niet zoals dit vers gaat,
De dokter kwam voor haar te laat.
Wie nu op zoek gaat naar het paleisje,
Leest het graf van een klein meisje.
"Wie dit leest zal beter weten,
En nooit van vreemde besjes eten."
-----
Door: John de Wit 20-09-2015
