Steeds als ik haar zie, neig ik weer te zwichten.
Maar dan lees ik terug wat ik toen heb geschreven,
Dan voel ik de pijn weer die ik moest beleven.
De tijd kroop verder maar ik bleef stil staan,
Terwijl het leven voor haar gewoon door is gegaan.
Het wordt wel weer beter, deed ik mezelf geloven,
Gewoon even wachten, dan gaat het weer over.
Maar over gaat het niet zomaar, dat weet ik nu wel.
Zelf moet ik zorgen dat ik goed zit in mijn vel.
Ik moet de wonden verzorgen zodat ze genezen,
En zeker niet mijn oud verdriet terug gaan lezen.
-----
Door: John de Wit 08-07-2014
